Hartje winter avonturen

Het is inmiddels hartje winter en dat heeft iedereen die in Nederland verblijft wel gemerkt! Ik heb niet zoveel met de winter en ben dan ook erg blij dat het flink aan het dooien is. In mijn hoofd zie ik alweer zonnestralen, rokjes, lekker buiten zitten, zomerse salades en cocktails, mmm. Maar het is natuurlijk nog winter en daar horen winterse kwalen bij :(

Ik zou dit jaar niet mogen klagen want ik heb eigenlijk nog steeds geen last van gewrichtspijn (hier en daar een uitzondering - als het ijzig koud is willen m'n knieën en handen nog wel eens verstijven) maar dat is echt minimaal en geen ramp, slechts een tijdelijk ongemak nu.
Toen het een paar keer -10 graden was merkte ik wel dat dat niet goed is voor mijn longen. Ondanks het dragen van 1 of 2 (!) sjaals voor de mond, inademen door de neus en rustig aandoen, heb ik het toch twee keer behoorlijk benauwd gehad en die tweede keer zo erg dat er flinke pijn ontstond die ook nog een paar dagen bleef hangen. Ik kijk nu wel beter uit als het zo koud is, toch misschien beter binnen blijven en 's nachts het raam op de slaapkamer dicht om het temperatuurverschil niet te groot te maken in de verschillende ruimten in huis.

Buiten bovenstaande dingen om (en het feit dat ik dus niet sport omdat ik een hekel heb aan fietsen als het glad/ sneeuwerig is buiten) gaat (of ging) het echt super. Ik voel(de) me lekker fit en kon gemakkelijk de deadline van mijn boek halen (afgelopen weekend:-). Maar vorige week had ik eerst met thuisyoga een spier iets te ver doorgedrukt wat een beetje spierpijn opleverde en vervolgens getracht te helpen een auto uit de sneeuw te duwen waardoor ik waarschijnlijk een spier heb overbelast of verrekt. Het leek vorige week na een paar dagen beter te gaan maar ineens kreeg ik ongeveer vanaf het weekend 's nachts erge last. Ik kon niet meer in bed liggen zonder heel veel pijn te hebben. Dat levert natuurlijk slapeloze nachten op en een flinke hekel aan naar bed gaan. Ik kon het iets verlichten door kruiken te gebruiken maar 's ochtends was ik nog erger verstijfd en trok het door naar mijn nek om vervolgens hoofdpijn te veroorzaken. Met de rode lamp (infraroodlamp) werkte ik dat dan weer weg maar de rugpijn (over m'n linkerschouderblad en -schouder) bleef en verergerde. Vanaf gisteren kon ik zelfs niet eens meer zitten!:(

Inmiddels merkte ik dat ik ook begon te hijgen en het voelde net alsof mijn long zeer deed (de spier ligt als een dikke kabel langs de long). Vanochtend ben ik dus maar naar de huisarts gegaan (bij gebrek aan verbetering) en ondanks dat m'n longen schoon klonken was de huisarts ook wel een tikje ongerust. Sommige spieren voelden trouwens bikkelhard aan, geen wonder dat het zo zeer doet! Ik heb nu een stootkuur prednison gekregen (bah zeg, weer die prednison, maar in een paar daagjes krijg je al die bijwerkingen niet - dat is de enige meevaller!) en dan zou voor het weekend flinke verbetering op moeten treden.

Inmiddels voel ik m'n longen niet meer en heb ik ook geen last meer van mijn nek maar ik kan nog steeds niet zitten en liggen en dat is best lastig. Wat ga je dan de hele dag doen? Ik loop dus maar een beetje rond, doe wat oefeningen, tracht weer eens een tijdje te zitten, test houdingen uit, pff ik kan eigenlijk niet wachten tot het weer voorbij is. Tips zijn van harte welkom!

Slenteren door Londen

Mmmm, Londen blijft een heerlijke stad, ook al kom je er voor de dertiende keer (en dertien is helemaal geen ongeluksgetal - integendeel meer een geluksgetal!).

Ditmaal werd het 'midden in de winternacht' en met de auto. Ik vertrok midden in een stroomstoring en als ik ergens chagrijnig van word, dan is het wel 'niet kunnen douchen 's ochtends'. Toch waren we iets na zessen op weg en vorderde de reis vlot.

In Londen was voor mij de uitdaging te zien hoe goed mijn conditie inmiddels is. Ik heb natuurlijk uitermate goed getraind. Als back-up had ik dan wel de rolstoel mee, maar die wil ik als het niet hoeft bij voorkeur ook niet gebruiken (hij stond al maanden stoffig te zijn). In de zomer gaat het ook gewoon 'uitstekend' maar in de winter met de kou wil het nog wel eens wat minder gaan.

We kwamen 's middags aan en tegen de ochtendverwachtingen in liepen we Boxing Day- avond gewoon te shoppen in Westfield Shopping Centre (heel dicht bij ons hotel dus ideaal). De tweede dag werd een lange slenterdag over Oxford Street (altijd weer de grootste uitdaging - helemaal als je ook veel kleding wilt passen). Ik was 's avonds hartstikke trots dat ik nog steeds op de been was en qua kleding kopen eigenlijk toen al helemaal geslaagd.

Maandag, de derde dag, werd een relatief rustige dag mede omdat we een redelijke tijd (anderhalf - twee uur) in de auto doorbrachten om naar Brighton te gaan (eten bij het beste vegetarische restaurant ter wereld (niet overdreven, zoek het maar na) Terre a Terre. En dag vier (ik was nog steeds ter been en kunnende) werd een museumdag en 's avonds Keira Knightley in het theater (The Misanthrope) - dus zitten. Aan het einde van de dag was ik vol ongeloof: ik loop nog steeds! Ik zit nog rechtop! Ik kan vrijwel alles nog. Al dat trainen was dus zeker niet voor niets!:-)

Woensdag begon ik mezelf een beetje onverstandig te vinden. Dat gezeur over die grenzen he, in Beatrixoord, dat is me wel bijgebleven. Maar zolang je het gevoel hebt dat je iets kunt (en je overdrijft het niet) dan moet je het gewoon doen. Ik besloot die ochtend het mega-supermarktbezoek (ik hou van grote supermarkten als de Sainsbury's, de Tesco en de Asda met kleding en aan de rand van de stad) toch maar in het karretje te doen. Ik wilde immers het shoppen 's middags buiten liever lopend doen. Verdelen dus, die energie. En dat werkte uitstekend. Na een zittende ochtend was ik 's middags en 's avonds weer op de been.

De laatste dag moesten we nog steeds naar de Primark op Oxford Street en ook dat wilde ik liever lopend doen (veel praktischer), dat ging goed maar 's middags had ik wel echt het gevoel nu teveel gedaan te hebben (een stedentrip van zeven dagen is ook niet niks, ik denk ook niet voor iemand zonder longproblemen en met een goede gezondheid). 's Middags wilde ik de oude begraafplaats en het museum zittend doen. Uiteindelijk kwamen we daar nooit terecht maar ik heb een zeer energieke, fitte en productieve shopping-reis gehad. Ik ben trots: het is immers hartje winter!

Allemaal een zeer goed, gelukkig en vooral gezond 2010!